ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
ΠΡΟΣ:
ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, Κο ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ
ΤΟΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ Κο ΑΝΔΡΕΑ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟ
Αξιότιμοι κκ. Υπουργοί
Πριν από είκοσι χρόνια, με την ίδρυση του πρώτου μουσικού σχολείου, καθιερώθηκε ο ταμπουράς ως όργανο αναφοράς για το μάθημα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Η ατομική διδασκαλία του κρίθηκε απαραίτητη για την κατανόηση του ρυθμού και των διαστημάτων της παραδοσιακής μουσικής (εκκλησιαστικής και λαϊκής), τα οποία διαφοροποιούνται πλήρως από αυτά του ευρωπαϊκού μουσικού συστήματος. Ταυτόχρονα καθιερώθηκαν ανάλογα όργανα αναφοράς για τα κατά τόπους μουσικά ιδιώματα της ελληνικής παράδοσης (η λύρα στην Κρήτη, το μαντολίνο στα Επτάνησα, το κλαρίνο στην Ήπειρο κλπ).
Ο ταμπουράς, όντας υποχρεωτικό όργανο, εισάγει τους μαθητές – εύκολα και γρήγορα - στο χώρο της ενόργανης παραδοσιακής μουσικής, σ΄ένα μουσικό πλούτο που τα περισσότερα παιδιά ούτε καν υποψιάζονται τη ύπαρξή του πριν φοιτήσουν στα μουσικά σχολεία. Τυχόν κατάργησή του ταμπουρά και των λοιπών κατά τόπους οργάνων αναφοράς θα έχει ως αποτέλεσμα τον μαρασμό του παραδοσιακού τομέα καθώς ολοένα και λιγότεροι μαθητές θα επιλέγουν να μάθουν παραδοσιακά όργανα. Κάτι που, εκτός των άλλων, θα υπονομεύσει σε βάθος χρόνου και το εγχείρημα της ακαδημαϊκής διδασκαλίας των ελληνικών μουσικών οργάνων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας-Θράκης και στο Α.Τ.Ε.Ι Ηπείρου.
Η διδασκαλία, διάσωση και διάδοση της παραδοσιακής μας μουσικής (στην περιφέρεια αλλά και στα αστικά κέντρα, όπου ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη) αποτέλεσε και αποτελεί ως γνωστόν βασικό και ουσιώδη λόγο ύπαρξης των μουσικών σχολείων.
· Δυστυχώς, σύμφωνα με το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα που εκπονήθηκε μετά από σχετική εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, η υποχρεωτική διδασκαλία του οργάνου αναφοράς της παραδοσιακής μουσικής ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ !! Παραμένει υποχρεωτικό μόνο το αντίστοιχο όργανο αναφοράς της ευρωπαϊκής μουσικής, το πιάνο. Παράλληλα περιορίζεται και η διδασκαλία του μαθήματος «θεωρία και πράξη της παραδοσιακής μουσικής» με περικοπή διδακτικών ωρών από το μάθημα της βυζαντινής μουσικής θεωρίας και συγκεκριμένα του παραδοσιακού τραγουδιού, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί το κίνητρο των παιδιών για την εκμάθηση της βυζαντινής μουσικής γραφής.
Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ
Δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε για τις κατ’ επανάληψη διακηρυγμένες προθέσεις σας να στηρίξετε και να ενισχύσετε τον σπουδαίο θεσμό των μουσικών σχολείων. Και υποθέτουμε ότι θα συμφωνήσετε πως μόνον η ισότιμη διδασκαλία των δύο μουσικών παραδόσεων (ευρωπαϊκής – ελληνικής), και μάλιστα μέσα στο σύγχρονο πολυπολιτισμικό κοινωνικό περιβάλλον, εγγυάται τη διατήρηση του εθνικού μουσικού μας πλούτου και διευρύνει τους ορίζοντες των αποφοίτων των μουσικών σχολείων, προσφέροντας αυτό το τόσο σπουδαίο «κάτι παραπάνω» που δεν παρέχει η ωδειακή μουσική παιδεία. Πιστεύουμε ότι η σημαντική δραστηριότητα των μουσικών που διαπρέπουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό υπηρετώντας και εξελίσσοντας την ελληνική παραδοσιακή μουσική και είναι απόφοιτοι των μουσικών σχολείων, αποδεικνύει έμπρακτα την επιτυχία του «μοντέλου» που ισχύει μέχρι σήμερα. Δυστυχώς όμως - την ώρα που οι γειτονικές χώρες έχουν ακαδημίες για τη μουσική τους- φαίνεται (από την «φιλοσοφία» του νέου ωρολογίου και αναλυτικού προγράμματος) ότι εμείς αποδυναμώνουμε και ουσιαστικά καταργούμε την διδασκαλία της μουσικής μας διερωτώμενοι για τα αυτονόητα!!!
Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ
Επικαλούμενοι την ευαισθησία σας απέναντι στο θεσμό των μουσικών σχολείων και το ενδιαφέρον σας για την εθνική μας μουσική, σας καλούμε να επανεξετάσετε το ζήτημα και να μην αποδεχθείτε μιαν ατεκμηρίωτη και μονομερή εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου που αλλοιώνει τον εκπαιδευτικό προσανατολισμό και την φυσιογνωμία των μουσικών σχολείων, αντιστρατεύεται άρδην και άνευ λόγου τα θετικά συμπεράσματα από την ως τα σήμερα λειτουργία του θεσμού και – συν τοις άλλοις – απομακρύνει από τα μουσικά σχολεία μεγάλο αριθμό συναδέλφων με πολυετή και σημαντική προσφορά.
Η αναγέννηση της μουσικής μας παράδοσης στα αστικά κέντρα, μια πραγματική κοσμογονία που συντελείται τα τελευταία είκοσι χρόνια, οφείλεται σε μέγιστο βαθμό στην εκπαιδευτική και καλλιτεχνική δραστηριότητα των μουσικών σχολείων. Για πιο λόγο να απαξιωθεί και να ακυρωθεί αυτό το τόσο σπουδαίο επίτευγμα;
ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ:
Αντωνόπουλος Βασίλης Γράμπας Κώστας Κουκλάκης Κάρολος Μπαραμπούτης Βασίλης Ξανθάκος Γιώργος Ρήγας Ανδρέας Καρακίτσου Α. Παππάς Παναγιώτης Κουτρούλη Ασημίνα Μανιάτη Αναστασία Βλάχου Μαριάννα Παυλίδη Μικαέλλα Σταθόπουλος Αντώνης Αβραμίδης Ιωάννης Λαμέρας Γιώργος Καψοκαβάδης Αλέξανδρος Καλαιτζάκης Κώστας	Ζαιτίδου Έφη Γεωργουλή Στέλλα Χριστοπούλου Σταυρούλα Πατρινού Κ. Πονηρίδου Δέσποινα Αετόπουλος Αντώνης Κεσσίσογλου Μαριέλλα Καραγιώργης Αστρινός Αλατσάκη Ευανθία Λεπίδας Σωτήρης Αξιώτης Παναγιώτης Κουκλάκης Γιώργος Αρβανίτης Ιωάννης Δερέμπεη Ειρήνη Σιδερής Κωνσταντίνος Κοσμάς Κωνσταντίνος Χαρατσάρη Ιωάννα	Χατζηγεωργίου Βασιλική Γιαννούλη Έλενα Καλλιεράκη Αλεξάνδρα Παπαπετροπούλου Μαρ’ια Κώστας Θωμάς Ψαραδέλλης Στράτος Κιουλχατζή Ιωάννα Πούλος Ξενοφών Μπαρμπάτσης Ανέστης Τζιώτη Μαρία Κυριαζή Κωνσταντίνα Θεοφανίδου Μαρία Κατσιάνης Στέλιος Μητροπάνος Χρυσόστομος Βάρσου Θεοδώρα Τσολακίδου Αποστολία Πιλάλης Ηλίας