Ο Σύλλογος των Καθηγητών του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης στη Συνεδρίαση της 15ης Δεκεμβρίου 2008 (Πρ.57), αποφάσισε ομόφωνα να απευθύνει την παρακάτω Επιστολή-Ψήφισμα προς την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.

Θεσσαλονίκη 15/12/2008

ΠΡΟΣ:
• Τον Υπουργό & τον Υφυπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

Αξιότιμοι κκ. Υπουργοί

Πριν από είκοσι χρόνια, με την ίδρυση του πρώτου μουσικού σχολείου, καθιερώθηκε ο ταμπουράς ως όργανο αναφοράς για το μάθημα της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής. Η ατομική διδασκαλία του κρίθηκε απαραίτητη για την κατανόηση του ρυθμού και των διαστημάτων της παραδοσιακής μουσικής (εκκλησιαστικής και λαϊκής), τα οποία διαφοροποιούνται σημαντικά από αυτά του αντίστοιχου ευρωπαϊκού μουσικού συστήματος. Ταυτόχρονα, καθιερώθηκαν ανάλογα όργανα αναφοράς για τα κατά τόπους μουσικά ιδιώματα της ελληνικής παράδοσης (η λύρα στην Κρήτη, το μαντολίνο στα Επτάνησα, το κλαρίνο στην Ήπειρο κλπ).

Ο ταμπουράς, όντας υποχρεωτικό όργανο, εισάγει τους μαθητές με δόκιμο τρόπο στο χώρο της ενόργανης παραδοσιακής μουσικής, σ΄ένα μουσικό πλούτο που τα περισσότερα παιδιά ούτε καν υποψιάζονται τη ύπαρξή του πριν φοιτήσουν στα μουσικά σχολεία.

Η κυοφορούμενη κατάργηση του ταμπουρά και των λοιπών κατά τόπους οργάνων αναφοράς θα έχει ως αποτέλεσμα τον μαρασμό του παραδοσιακού τομέα, κάτι που, εκτός των άλλων, θα υπονομεύσει σε βάθος χρόνου και το εγχείρημα της ακαδημαϊκής διδασκαλίας των ελληνικών μουσικών οργάνων στο Τμήμα Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και στο Τμήμα Λαϊκής Μουσικής του Α.Τ.Ε.Ι Ηπείρου.

Η διδασκαλία, η διάσωση και η διάδοση της λόγιας και παραδοσιακής μας μουσικής (στην περιφέρεια αλλά και στα αστικά κέντρα, όπου ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστη) αποτέλεσε και αποτελεί ως γνωστόν βασικό και ουσιώδη λόγο ύπαρξης των μουσικών σχολείων.

• Δυστυχώς, σύμφωνα με το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα η υποχρεωτική διδασκαλία του οργάνου αναφοράς για την παραδοσιακή μουσική, ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ !

Παραμένει υποχρεωτικό μόνο το αντίστοιχο όργανο αναφοράς της ευρωπαϊκής μουσικής, το πιάνο. Παράλληλα περιορίζεται και η διδασκαλία του μαθήματος «Θεωρία και πράξη της παραδοσιακής μουσικής» με περικοπή διδακτικών ωρών από το μάθημα της βυζαντινής μουσικής θεωρίας και συγκεκριμένα του παραδοσιακού τραγουδιού, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί το κίνητρο των παιδιών για την εκμάθηση της βυζαντινής μουσικής γραφής ενός πρωτότυπου μουσικού πολιτισμού.

Κοντά στα παραδοσιακά μαθήματα σημαντικές συνιστώσες της σχολικής μας ζωής, όπως τα μαθήματα των Εικαστικών-Καλλιτεχνικών και του Θεάτρου εξοβελίζονται από το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα.

Θεωρούμε ότι μια τέτοια απόφαση δεν έχει ούτε παιδαγωγικά ερείσματα ούτε ιστορική συνείδηση, αλλοιώνει την ιδιοπροσωπεία των Μουσικών Σχολείων την αλληλοδιείσδυση των τεχνών, υπονομεύει τον ολοήμερο χαρακτήρα του και καταργεί ουσιαστικά τη μαθητεία στον λόγιο και λαϊκό ελληνικό μουσικό πολιτισμό.

Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ

Γνωρίζουμε την ευαισθησία σας για την παιδεία και τον πολιτισμό και δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε για τις κατ’ επανάληψη διακηρυγμένες προθέσεις σας να στηρίξετε και να ενισχύσετε τον θεσμό των Μουσικών Σχολείων. Θεωρούμε ότι προϋπόθεση αποτελεί η ισότιμη διδασκαλία των δύο μουσικών παραδόσεων (ευρωπαϊκής – ελληνικής). Όπως αποδείχθηκε καθ’ όλα αυτά τα χρόνια ακόμη και μέσα στο σύγχρονο πολυπολιτισμικό κοινωνικό περιβάλλον, η διδασκαλία αυτή εγγυάται τη διατήρηση του εθνικού μουσικού μας πλούτου και διευρύνει τους ορίζοντες των αποφοίτων μας, προσφέροντας αυτό που δεν παρέχει η ιδιωτική, ωδειακή μουσική παιδεία.

Δυστυχώς όμως, και όπως αυτό συνάγεται, από την «φιλοσοφία» του νέου ωρολογίου αναλυτικού προγράμματος, πρόθεση του Υπουργείου είναι να αποδυναμωθεί και ουσιαστικά να τεθεί στο περιθώριο η διδασκαλία της μουσικής μας παράδοσης!

Κύριε Υπουργέ, κύριε Υφυπουργέ

Επικαλούμενοι την ευαισθησία σας απέναντι στο θεσμό των Μουσικών Σχολείων και το ενδιαφέρον σας για την εθνική μας μουσική, σας καλούμε να επανεξετάσετε το φλέγον αυτό ζήτημα, με το οποίο αλλοιώνεται ο εκπαιδευτικός προσανατολισμός και η φυσιογνωμία των μουσικών σχολείων, και – συν τοις άλλοις – απομακρύνει από τα μουσικά σχολεία μεγάλο αριθμό συναδέλφων με πολυετή και σημαντική προσφορά.

Η αναγέννηση της μουσικής μας παράδοσης στα αστικά κέντρα, μια πραγματική κοσμογονία που συντελείται τα τελευταία είκοσι χρόνια, οφείλεται σε μέγιστο βαθμό στην εκπαιδευτική και καλλιτεχνική δραστηριότητα των Μουσικών Σχολείων. Για πιο λόγο να απαξιωθεί και να ακυρωθεί αυτό το τόσο σπουδαίο επίτευγμα;

Ο Σύλλογος των Καθηγητών του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης